In een gezonde ouder-kind relatie draagt de ouder de zorg van het kind totdat het volwassen is.

Dit is een ouder die zijn of haar behoeftes aan de kant kan zetten om die van het kind te vervullen. Een opvoeder die het beste met zijn of haar kind voorheeft en begaan is met het emotioneel welbevinden van zijn of haar telgen.

Dit warme klimaat is voor kinderen met een narcistische ouder wereldvreemd.

Deze jongeren leren dat er geen plaats is voor hun behoeftes en verwachtingen. Ze realiseren zich niet dat het merendeel van de jeugd opgroeit in een gezin waar empathie is en er rekening wordt gehouden met de wensen en verlangens van het kind.  
Deze jongeren leren dat de behoeftes van de ouder vooraan staat en anticiperen op de verwachtingen van de narcistische ouder. Ze transformeren zich als het ware tot gedienstige aapjes die optreden in een circustent.  

Ik wil haar ten aller tijde behagen. Ik doe mijn uiterste best om me te gedragen naar haar normen en scan voortdurend haar gemoedstoestand zoals een kat een onschuldig muisje in de velden spioneert. Hoe voelt zij zich? Is zij verdrietig? Kwaad? Geïrriteerd? Kan ik iets voor haar doen?

Ze weten precies wat de ouder met narcisme wil en hoe ze hem of haar kunnen behagen. De ouder met narcisme vindt het vanzelfsprekend dat de kinderen voor hem of haar zorgen. Daarbij zal hij of zij niet vergeten duidelijk te maken dat ze zorg en aandacht willen tot aan hun laatste levenszucht. Een offer dat deze kinderen gedienstig tot zich nemen zoals een droge hostie van een pastoor behoort weg te smelten in een gehemelte.

Ik zal alles doen om hem gelukkig te maken. Ik hoop dat hij zich op een dag beter zal voelen en meer van het leven kan genieten.

Kinderen die opgroeien met een narcistische ouder kunnen geen ‘zelf’ ontwikkelen.

Ze offeren zich op om voor de ouder te zorgen en verliezen alle contact met hun gevoelens, wensen en talenten.  Ze adoreren de ouder met narcisme en nemen hun vals zelfbeeld tot zich als een puzzelstukje dat niet past, maar toch hardnekkig in de puzzel wordt geduwd- waardoor de puzzel licht omhoog komt en niet langer kan pronken.

Wanneer ouders weinig tot geen zorg dragen voor hun kinderen, missen ze cruciale bouwstenen.

Hierdoor kunnen ze zich niet ontwikkelen tot individuen met eigen meningen, talenten en grenzen. Daarbij zijn ze meer vatbaar voor verslavingen, automutilatie en ongezonde relaties. Net als vroeger gaan ze connecties aan waarbij ze meer bezig zijn met de gevoelens van anderen en vaak het gevoel hebben dat ze op eieren lopen. Onwetend zetten ze het patroon van de narcistische ouder voort in hun latere relaties- waarin ze blijven hunkeren naar de goedkeuring die ze als kind nooit hebben gekregen.

Herstel van de opvoeding door een narcistische ouder is zeker mogelijk.

Het vergt echter tijd, geduld en is een hobbelig pad met vallen en opstaan. Hoe meer kennis en bewustzijn er is van wat er je is overkomen, hoe meer je de schuld en schaamte kan loslaten en dat ‘zelf’ kan beginnen op te bouwen dat vroeger nooit een kans heeft gekregen om te ontwikkelen. Het is nooit te laat om te groeien en bloeien. Keep on shining beautiful stars.