Ouders kunnen onwetend een laag zelfbeeld veroorzaken bij hun kinderen.

Als je als ouder vaak de emoties, dromen of lichamelijke belevingen van jouw kind over het hoofd ziet of bekritiseert, kan je onbedoeld een laag zelfbeeld bij jouw kind creëren. Wanneer het innerlijk deel van het kind weinig tot geen aandacht krijgt, spreekt men over emotionele verwaarlozing.
De verwaarlozing staat voor dat wat niet plaatsvindt. Deze kinderen groeien op in huishoudens waar weinig geknuffeld, gespeeld en gepraat wordt. Complimenten zijn schaars of onbestaand, over emoties wordt weinig tot niet gepraat en lichamelijk contact staat op een heel laag pitje.

Als ouders weinig tot geen aandacht besteden aan de emoties van het kind heeft dat gevolgen.

Het emotionele deel van het kind ontglipt de ouders.Hierdoor krijgt het kind de boodschap dat zijn wensen en gevoelens er niet toe doen. Het leert zijn emoties te negeren of te onderdrukken en zich te focussen op de buitenkant. Presteren op school, er goed uitzien en veel vriendjes hebben.

Als het emotionele deel van het kind weinig tot geen aandacht krijgt ontstaat een onzichtbaarheidswonde.

Het kind mag de beste punten hebben, de populairste en de knapste zijn. Wanneer emoties en wensen van kinderen worden genegeerd of over het hoofd gezien, voelt het kind zich diep vanbinnen onzichtbaar en onbelangrijk. Een voedingsbodem voor een eeuwige zoektocht naar goedkeuring van buitenaf